RDP-verbinding werkt niet: zo los je RDP-fouten op

Een externe desktopverbinding met een host kan op verschillende manieren tot stand worden gebracht, bijvoorbeeld met behulp van applicaties van derden zoals UltraVNC. De meest gebruikte tool voor het Remote Desktop Protocol (RDP) is echter Microsofts ingebouwde hulpprogramma Remote Desktop. In dit artikel bespreken we de geschiedenis van RDP, hoe het werkt en hoe gegevens tijdens de overdracht worden beveiligd. Geschiedenis van RDP Het Remote Desktop Protocol (RDP) is ontwikkeld door Microsoft en werd oorspronkelijk ontworpen als een van de belangrijkste methoden voor externe toegang tot computers of servers. Het moest bovendien zwakkere lokale machines in staat stellen verbinding te maken met krachtigere servers voor complexe berekeningen. Tegenwoordig wordt RDP vooral gebruikt voor het opzetten van externe werkplekken. Belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van RDP: 1998: eerste gebruik van RDP in Windows NT 4.0 Terminal Server Edition. Wordt nog steeds ondersteund in alle Windows-besturingssystemen, inclusief Windows 11 en Windows Server 2022. RDP blijft het standaardtool voor remote access, ondanks alternatieven zoals VNC. Er bestaan clients voor vrijwel alle grote besturingssystemen: Linux, FreeBSD, macOS, iOS, Android, enz. De huidige versie is RDP 10, met functies zoals automatische schermgrootte-aanpassing en verbeterde grafische compressie via de H.264/AVC-codec. Algemene kenmerken van RDP Ondersteunde kleurdiepten: 32-bit en lager (8, 15, 16 en 24-bit). Gegevensbeveiliging: 128-bit RC4-versleuteling. Andere functies: audioredirectie, printer- en poortdoorsturing, gedeelde klembordfunctionaliteit. Citrix Systems speelde een grote rol in de vroege ontwikkeling van remote-desktoptechnologie. Begin jaren ’90 ontwikkelde Citrix het WinFrame-systeem op basis van Windows NT 3.51. In 1997 verkreeg Microsoft bepaalde rechten op Citrix-technologie. Citrix behield de rechten op het ICA-protocol, terwijl Microsoft op basis van ITU T.120 zijn eigen RDP-protocol ontwikkelde. Tot op heden blijven Citrix en Microsoft concurrenten. Citrix richt zich op high-performance systemen, Microsoft domineert de middenklasse markt via Terminal Services. Beide bedrijven breiden hun oplossingen continu uit. Voordelen van Terminal Services: Eenvoudige applicatie-distributie naar clients Gecentraliseerd sessiebeheer Functionaliteit gekoppeld aan Terminal Services-licenties Netwerkinrichting met Terminal Services Microsoft ondersteunt twee modi voor het gebruik van het RDP-protocol: Remote Administration Mode Terminal Server Mode Remote Administration Mode Ondersteund in alle Windows-versies. Maximaal aantal gelijktijdige verbindingen: Windows-desktopversies: 1 verbinding (lokaal of remote) Windows-serverversies: 2 netwerkverbindingen + 1 lokale sessie Terminal Server Mode Alleen beschikbaar in Windows Server. Voordelen: Onbeperkt aantal clients Geschikt voor remote werkplekken Vereist: Licenties Correcte configuratie Serverrol instellen (dedicated node of terminalserver) Zonder correcte configuratie wordt toegang geweigerd Hoe RDP werkt RDP is een TCP-protocol op applicatieniveau. Stappen: De computers bouwen een TCP-verbinding op RDP-sessie start op de transportlaag Terminalserver stuurt het desktopbeeld naar de client Toetsaanslagen en muisinvoer worden teruggestuurd Het beeld kan worden verzonden als gerenderde bitmap of als grafische primitieven. RDP ondersteunt meerdere virtuele kanalen binnen één fysieke verbinding, nodig voor: Afdrukken en seriële poortcommunicatie Klemborddeling Audioweergave en audio-opname De parameters van virtuele kanalen worden ingesteld tijdens de eerste verbinding. Er zijn twee beveiligingsopties: Standard RDP Security Enhanced RDP Security Standard RDP Security Bevat: Authenticatie Versleuteling Integriteitscontrole De encryptie gebeurt met RC4 (40–168-bit, afhankelijk van Windows-versie). Authenticatieproces: Systeem genereert een RSA-sleutelpaar Creëert een Proprietary Certificate Certificaat wordt ondertekend met een ingebedde RSA-sleutel Client ontvangt certificaat Na verificatie stuurt de server zijn publieke sleutel terug Gegevensintegriteit wordt gecontroleerd via een MAC-mechanisme op basis van MD5 en SHA1. Optioneel kan 3DES worden gebruikt (vanaf Windows Server 2003, FIPS-conform). Enhanced RDP Security Gebruikt externe beveiligingsmodules zoals: TLS 1.0 CredSSP TLS wordt ondersteund vanaf Windows Server 2003. De client moet RDP 6.0 of hoger gebruiken. CredSSP integreert: TLS Kerberos NTLM Voordelen: Authenticatie gebeurt vóór het opzetten van de RDP-sessie Encryptie volgens TLS-standaarden Single sign-on met Kerberos of NTLM Activering via Network Level Authentication (NLA), ondersteund vanaf Windows Vista/Server 2008. Terminal Services-licenties Toegang via een thin client is een veelgebruikte methode. Een licentieserver is verplicht. Types licenties: Temporary Terminal Server CAL – tijdelijk Device CAL – gebonden aan apparaat User CAL – gebonden aan gebruiker External User License Time-Based License 90 dagen geldig Daarna probeert de server een permanente licentie toe te wijzen Device-Based License Geldig 52–89 dagen Automatische verlenging bij minder dan 7 resterende dagen User-Based License Gebruiker kan vanaf elk apparaat werken Terminal Services telt gebruikers niet — bekend Windows-gedrag In gemengde scenario’s gebeurt controle via hardwaregebonden methoden External User License Voor externe gebruikers Vereist dedicated server Duur en weinig gebruikt RDP-verbinding in macOS Microsoft biedt een Remote Desktop-app in de App Store. Stappen: Voer IP-adres of domein in Voer gebruikersnaam en wachtwoord in Bij certificaatwaarschuwing: Show Certificate → Always trust Remote Desktop op Ubuntu Op Windows-client: standaard Remote Desktop.Op Ubuntu-server moet RDP-ondersteuning worden geïnstalleerd: sudo apt install xrdp Service starten: sudo systemctl status rdp In Linux als client is Remmina handig (protocol aanpassen naar RDP). Installatie: sudo apt-add-repository ppa:remmina-ppa-team/remmina-next sudo apt-get update sudo apt-get install remmina remmina-plugin-rdp libfreerdp-plugins-standard Conclusie We hebben het RDP-protocol volledig besproken: wat het is, hoe het werkt en hoe het wordt beveiligd. Een licentieserver kan twee rollen hebben: Domain/Workgroup License Server – binnen een domein of werkgroep Enterprise License Server – organisatiebreed De rol bepaalt hoe clients de server zoeken: Binnen domein: via Active Directory Enterprise: via NetBIOS-broadcasts

pip is een hulpprogramma dat het installeren en beheren van Python-pakketten eenvoudig maakt. Van Python-beginners tot ervaren ontwikkelaars – het hebben van dit hulpmiddel op je Windows-computer is een echte gamechanger. Het vereenvoudigt de installatie van belangrijke frameworks en bibliotheken voor je ontwikkelingsbehoeften. Door pakketbeheer te automatiseren met pip bespaar je tijd en verminder je de complicaties van handmatige installaties. Volg deze handleiding om te leren hoe je pip instelt en je Python-pakketten moeiteloos beheert. pip-installatieproces voor Windows Hier zijn de richtlijnen voor het instellen van pip op een Windows-computer. Stap 1: Installatie bevestigen Controleer of Python correct werkt op je apparaat voordat je begint met het instellen van pip. Open de opdrachtprompt en voer uit: python --version   Als Python niet op je systeem is geïnstalleerd, download het dan van de officiële website. Stap 2: Download get-pip.py Het standaardinstallatiepakket van Python bevat automatisch pip. Als pip per ongeluk is verwijderd, download dan het script get-pip.py. Je hebt twee opties: bezoek de pip.py-webpagina of gebruik het curl-commando voor een snelle installatie: curl https://bootstrap.pypa.io/get-pip.py -o get-pip.py Opmerking: Python opnieuw installeren om pip te verkrijgen is ook een optie. Dit kan echter soms leiden tot conflicten met andere afhankelijkheden of instellingen. Met dit script blijft je huidige Python-installatie ongewijzigd. Stap 3: Voer get-pip.py uit Navigeer via de opdrachtprompt naar de locatie van het script en voer uit: python get-pip.py Hiermee wordt pip soepel op je apparaat geïnstalleerd. Stap 4: Bevestig de installatie van pip Controleer de installatie door het volgende commando uit te voeren: pip --version Met dit commando wordt bevestigd dat pip correct op het systeem is geïnstalleerd. Stap 5: Voeg pip toe aan het systeempad (PATH) Als het commando niet goed werkt, werk dan je systeem-PATH bij met deze instructies om pip toe te voegen: Klik met de rechtermuisknop op Deze computer of Mijn computer en selecteer Eigenschappen. Kies Geavanceerde systeeminstellingen. Selecteer Omgevingsvariabelen. Ga naar de systeemvariabelen, zoek de variabele Path en kies Bewerken. Voeg de Python Scripts-map toe aan je systeem-PATH, bijvoorbeeld: C:\Python39\Scripts. Alternatieve methoden om pip op Windows te installeren Laten we een paar andere manieren bekijken om pip eenvoudig op Windows te installeren. Via de ingebouwde ensurepip-module Vanaf Python 3.4 is er een handige ingebouwde module genaamd ensurepip. Met dit hulpmiddel wordt de installatie van pip vereenvoudigd en is het script get-pip.py niet meer nodig. Stap 1: Voer ensurepip uit Voer het volgende commando in om pip in te stellen: python -m ensurepip --default-pip Stap 2: Controleer de installatie van pip Controleer de pip-versie met: pip --version Python-installatieprogramma gebruiken om pip te installeren Zorg ervoor dat het selectievakje voor pip is aangevinkt tijdens de Python-installatie. Zo doe je dat: Stap 1: Download het installatieprogramma Open je favoriete browser, ga naar de officiële Python-website en download het meest recente installatiebestand. Stap 2: Start het installatieprogramma Voer het gedownloade installatieprogramma uit en zorg ervoor dat je de optie “Add Python to PATH” selecteert tijdens de installatie. Stap 3: Installeer pip Tijdens het installatieproces, zorg ervoor dat je de optie “Install pip” aanvinkt. Stap 4: Controleer of pip is geïnstalleerd Wanneer de installatie is voltooid, controleer de pip-installatie met: pip --version pip-versie aanpassen: upgraden of downgraden pip kan worden aangepast aan je behoeften door het te upgraden of te downgraden. Zo doe je dat: pip upgraden Voer het volgende commando uit om pip bij te werken: python -m pip install --upgrade pip pip downgraden Om pip terug te zetten naar een eerdere versie, gebruik: python -m pip install pip==<version> Vervang <version> door het gewenste versienummer (bijvoorbeeld 21.0). Veelvoorkomende pip-installatieproblemen oplossen Hieronder vind je veelvoorkomende problemen bij het installeren van pip en hun oplossingen: Probleem 1: “pip” wordt niet herkend als een intern of extern commando Oplossing: Dit betekent dat het pad van pip niet is ingesteld in het systeem-PATH. Volg de instructies in “Stap 5” om dit te verhelpen. Probleem 2: Toegang geweigerd Oplossing: Start de opdrachtprompt als beheerder door met de rechtermuisknop op het pictogram te klikken en “Als administrator uitvoeren” te kiezen. Voer vervolgens de commando’s opnieuw uit. Probleem 3: Ontbrekende afhankelijkheden Oplossing: Soms treden er fouten op door ontbrekende afhankelijkheden. Installeer deze handmatig met pip. Bijvoorbeeld: pip install package_name Vervang package_name door de juiste afhankelijkheid. Virtuele omgevingen gebruiken Het gebruik van virtuele omgevingen houdt afhankelijkheden gescheiden en voorkomt conflicten. Zo gebruik je een virtuele omgeving met pip: Virtuele omgeving maken python -m venv env_name Vervang env_name door de gewenste naam van je omgeving. Virtuele omgeving activeren env_name\Scripts\activate Basiscommando’s van pip Hier zijn enkele basiscommando’s om pip te gebruiken: Een pakket installeren pip install package_name Vervang package_name door de naam van het gewenste pakket. Een pakket verwijderen pip uninstall package_name Geïnstalleerde pakketten weergeven pip list Pakketinformatie weergeven pip show package_name Beste praktijken voor pakketbeheer Gebruik virtuele omgevingen om afhankelijkheden efficiënt te beheren in meerdere projecten. Controleer en update je pakketten regelmatig om soepele werking te garanderen. Maak requirements-bestanden aan om het beheer van afhankelijkheden te vereenvoudigen. Beveiligde pip-installatie Het waarborgen van de veiligheid van de pakketten die door pip worden beheerd is cruciaal. Hier zijn enkele tips om je omgeving veilig te houden: Houd projecten geïsoleerd om conflicten en onveilige installaties te voorkomen. Controleer de betrouwbaarheid en authenticiteit van pakketbronnen voordat je ze installeert. Gebruik bij voorkeur officiële repositories en bekijk recensies. Werk pip en je pakketten regelmatig bij om te profiteren van de nieuwste beveiligingsupdates. Controleer je afhankelijkheden regelmatig op bekende kwetsbaarheden. Tools zoals pip-audit kunnen hierbij helpen. Volg veilige programmeerstandaarden en vermijd verouderde of onveilige pakketten. Integratie van pip met IDE’s pip kan eenvoudig worden geïntegreerd in verschillende Integrated Development Environments (IDE’s), wat je ontwikkelproductiviteit aanzienlijk verhoogt: VS Code: gebruik de geïntegreerde terminal om pip-commando’s direct in de editor uit te voeren en pakketten te beheren. PyCharm: optimaliseer het pakketbeheer door pip in te stellen via de projectinterpreter. Dit vereenvoudigt de installatie en het beheer van pakketten die zijn afgestemd op je specifieke projectbehoeften. Jupyter Notebook: gebruik magische commando’s in de notebookinterface om pakketten direct te installeren. Dit zorgt voor een soepele en geïntegreerde ervaring bij het beheren van afhankelijkheden terwijl je aan interactieve notebooks werkt.  Conclusie Windows biedt verschillende methoden om pip te installeren, afhankelijk van je voorkeuren en vereisten. Of je nu het .py-script gebruikt, de ingebouwde ensurepip-module of pip inschakelt tijdens de initiële installatie – al deze benaderingen zorgen ervoor dat pip correct wordt geconfigureerd op je systeem. Vergeet niet om pip up-to-date te houden om de veiligheid en efficiëntie van je Python-omgeving te waarborgen. Controleer regelmatig op updates en houd pip bijgewerkt. Bovendien vind je op ons Application Platform Python-apps zoals Celery, Django, FastAPI en Flask.

Het configureren van een FTP-server op Windows Server 2019 bestaat uit meerdere stappen. Eerst moet je de server zelf installeren, vervolgens gebruikers aanmaken en isoleren, de firewall configureren en een FTP-verbinding tot stand brengen. Deze gids legt al deze stappen gedetailleerd uit. Laten we eerst kort herhalen wat een FTP-server is. Het is slechts het eerste deel van de infrastructuur die gegevensoverdracht tussen hosts mogelijk maakt. Het tweede deel is de client. Tussen deze twee wordt een verbinding tot stand gebracht via het File Transfer Protocol. Het belangrijkste voordeel van deze verbinding is dat deze platformonafhankelijk is. Er zijn echter ook nadelen: bestandsoverdracht is niet erg snel en er zijn beveiligingsproblemen. Toch wordt het protocol nog steeds veel gebruikt. De FTP-server installeren Om door te gaan met deze gids heb je een host nodig met Windows Server 2019 geïnstalleerd en geconfigureerd. Om een FTP-server te installeren: Open het menu Start en start Serverbeheer. Klik op "Rollen en functies toevoegen". De wizard wordt gestart. Klik op Volgende. Kies voor "Installatie op basis van rollen of functies" en klik op Volgende. Selecteer in het volgende venster de standaardserver waarop de rollen moeten worden geïnstalleerd. Vink de rol "Webserver (IIS)" aan. Klik in het volgende venster op "Functies toevoegen". Sla de volgende twee stappen over door op Volgende te klikken. Selecteer bij Rolservices "FTP-server" en "IIS-beheerconsole". Controleer de lijst met componenten die klaar zijn voor installatie en klik op Installeren. Sluit na de installatie het wizardvenster. Firewall configureren Om een firewall te configureren die een FTP-server op Windows beschermt, ga je naar het menu Extra rechtsboven in Serverbeheer en start je "Windows Defender Firewall met geavanceerde beveiliging". Ga in het linkermenu naar "Inkomende regels". Selecteer in het rechtermenu "Nieuwe regel". Selecteer bij de regelinstellingen het type "Voorgedefinieerd" en kies "FTP-server". Selecteer alle opties, klik op Volgende en vervolgens op Voltooien. Start de server opnieuw op om de nieuwe configuratie toe te passen. Gebruikers beheren Een van de belangrijkste problemen van het protocol is het lage beveiligingsniveau. Je moet dus streng zijn over welke gebruikers verbinding mogen maken met de server. Hiervoor kun je groepen of individuele gebruikers configureren. Ga naar het menu Extra in Serverbeheer en kies "Computerbeheer". Ga naar "Lokale gebruikers en groepen". Klik met de rechtermuisknop op "Gebruikers" en kies "Nieuwe gebruiker". Voer gebruikersnaam en wachtwoord in. Stel de accountinstellingen in. Je kunt bijvoorbeeld verplichten om het wachtwoord bij de eerste aanmelding te wijzigen of verbieden dat het wachtwoord wordt gewijzigd. Om te worden geaccepteerd, moet het wachtwoord aan ten minste drie van de volgende vier eisen voldoen: Kleine letters bevatten. Hoofdletters bevatten. Cijfers bevatten. Speciale tekens bevatten zoals !, $, #, %. Een FTP-site toevoegen Na het aanmaken van gebruikers moet je een FTP-site toevoegen. De rest van de configuratie gebeurt in Serverbeheer. Ga naar het menu Extra en start "Internet Information Services (IIS) Manager". Dubbelklik onder Verbindingen op de server en kies "FTP-site toevoegen". Voer de sitenaam in en kies de map met inhoud. Geef het IP-adres op voor de verbinding of kies "Alle niet-toegewezen". Configureer de SSL-instellingen. Je kunt versleuteling uitschakelen of inschakelen en je eigen certificaat toevoegen. Klik op Volgende. Kies "Basisauthenticatie". Verleen toestemming aan "Opgegeven gebruikers". Voer de gebruikersnaam van het aangemaakte account in. Geef lees- en schrijfrechten. Klik op Voltooien. Mapisolatie In een van de voorgaande stappen hebben we laten zien hoe je gebruikers aanmaakt die verbinding kunnen maken met de server. Dat alleen is echter niet voldoende om zelfs minimale beveiliging te garanderen. Een ander cruciaal aspect is isolatie. Stel dat we een server opzetten voor een televisiebedrijf. Dat bedrijf moet video's delen tussen afdelingen: de cameramensen uploaden het materiaal, de editors bewerken het en de verslaggevers bekijken het. Isolatie zorgt ervoor dat elk type gebruiker alleen toegang heeft tot specifieke mappen. We hebben een FTP-site. Laten we naar de instellingen gaan en toegangszones beperken tussen verschillende accounts. Ga naar het menu Extra en start "Internet Information Services (IIS) Manager". Klik met de rechtermuisknop op je FTP-site en kies "FTP-gebruikersisolatie". Selecteer "Gebruikersnaammappen" en klik op Toepassen. Klik met de rechtermuisknop op de FTP-site en voeg een virtuele map toe. Voer de login in en daaronder het volledige pad naar de map die dit account mag gebruiken. De map moet al bestaan. We raden aan om de loginnaam in de mapnaam te verwerken om makkelijker te kunnen zien wie waar toegang toe heeft. We hebben nu één virtuele map. Laten we de toegangsrechten aanpassen. Klik met de rechtermuisknop op de nieuwe virtuele map en kies "Eigenschappen". Ga naar het tabblad "Beveiliging" en klik op "Geavanceerd". Schakel overerving uit en sla de wijzigingen op. Ga terug naar de beveiligingsopties. Klik op "Bewerken" onder de lijst met groepen/gebruiker. Verwijder de groep "Gebruikers" en voeg een nieuwe gebruiker toe. Voer de FTP-gebruikersnaam in en klik op "Namen controleren". Klik op OK om op te slaan. Selecteer de nieuwe gebruiker, vink alle machtigingen aan in de kolom "Toestaan" en klik op Toepassen. De configuratie van de FTP-server voor Windows is voltooid. Verbinding maken via FTP We hebben uitgelegd hoe je een FTP-server installeert op Windows Server 2019 en gebruikersaccounts instelt. Tot slot bekijken we hoe je verbinding maakt met onze bestandsopslag. Voor het tot stand brengen van een verbinding is een client nodig. Een van de populairste opties is FileZilla. Je kunt ook WinSCP gebruiken. Om verbinding te maken heb je het volgende nodig: Het IP-adres van de server. De gebruikersnaam en het wachtwoord van het aangemaakte account. Na het maken van de verbinding ziet de gebruiker de map die je in de sitesettings hebt opgegeven. Als je mapisolatie hebt geconfigureerd, wordt de gebruiker doorgestuurd naar de virtuele map en kan hij geen toegang krijgen tot de mappen van anderen.